Onderhoud, waar hebben we het dan over?

 

Hebbes is hebbes?

Het hebben van een auto is één, het blijven houden is een heel ander verhaal. Een auto als hobby is niet anders dan een hobby hebben in techniek en onderhoud. De beloning is dan het hebben van de auto en de slagroom op het toetje is het rijden ermee. 

Er is geen auto die je kunt opnoemen of er is wel onderhoud nodig. Woon je aan de westkant van Nederland, dan zul je harder moeten werken vanwege de pekel en het zeeklimaat. In het westen is er nu eenmaal meer zout dan in het oosten. De ene auto is niet beter dan de ander echter de ene auto heeft vanwege omstandigheden gewoon meer te lijden gehad dan de ander.

Veel Werk hoort erbij

Dat geldt ook voor mijn auto. Het werd tijd dat ik, na al die jaren, de bodem eens onder handen nam. De bodem was altijd wel prima maar na verloop van tijd gaat het toch werken en ook hier treedt verstopping op en vreet zout en vocht. De controle en inspectie had ik twee jaar geleden al gedaan, de planning volgde snel en vorig jaar is al het werk gedaan. De bodem, het plaatwerk, heeft bij een 4WS veel meer te lijden dan bij een gewone auto. Een 4WS heeft meer torsie en na 10 jaar ontstaan er eerder scheurtjes op de kitnaden in de carrosserie. Zo ook waar de leidingen lopen, bij de aanhechtingen en het plaatwerk onder de stoelen omdat ze over elkaar heen lopen, maar ook in de wielkasten die voortdurend gespoeld worden door regen en sneeuw.

Zo´n auto krijgt na 10 tot 15 jaar vele slechte plekken. Bij Mazda valt het allemaal nog wel mee en de plaatsen zijn vrij gemakkelijk te bereiken en te behandelen. Echter is de vraag, heb je dat er nog wel voor over, heb je daar nog wel zin in en wil je dat nog wel? Bij de 4WS krijg je te maken met slechte stukken in en om de leidingen van de 4WS, kokerbalken bij het rechter achterwiel, dorpels rechts, tank en tankophanging, onder bij de accubak, onderste frontbalk en waar al niet meer. Daarbij heeft een Coupé meer slechte plekken dan een Hatchback. De ophanging van een uitlaat verloopt bv ook anders bij een Hatchback dan bij een Coupé. Bepaalde onderdelen zijn bij een Coupé niet nodig waar nu makkelijk vocht en vuil bijkomt. Die ruimtes raken verstopt en hier begint de ellende.

Plannen, plannen en nog eens plannen...

Mijn laswerk zou een flink karwei worden. Wanneer je het aanpakt dan moet je het ook goed doen. Half werk kan iedereen wel leveren maar wie heeft er zin in zoveel inzet voor anderen aan taken die je zelf niet kunt uitvoeren. Dankzij Mark Derks is mijn auto weer helemaal opgeknapt. We hebben zo ongeveer 2 volle zaterdagen voor bereid, geslepen, gepast, gereinigd en bewerkt. De bodem is nu eenmaal veel werk en gewoon een plaatje plakken houdt het nog geen 3 jaar uit.

De kokerbalken en dorpels zijn een ramp. Wanneer het begint te roesten omdat er vuil is in blijven liggen, komen er nog meer roestdelen vrij. Waterafvoer slipt dicht en de schotten in de kokers gaan het er ´t eerst aan. Dan heb je nogal wat werk. Kokerbalk van binnen schoonmaken en bewerken. Dan de balk dicht lassen en vervolgens weer bewerken.

De bodem achter de bestuurders stoel. Daar moest een flink stukkie in. Er was daar al eens gelast en je kon er gif op innemen dat dit ook slecht begon te worden. Het laswerk hier was niet zo geweldig gedaan, nu echter, heel en heel wat beter. Mark paste een stuk in, laste het dicht, ook lassen aan de onderkant en de las werd ook afgelast aan beide zijden. Vervolgens maakte hij nieuwe hulpkokers en ook de stoelbevestiging werd aan beide zijden flink onder handen genomen.

"Werken en werken en nog eens werken, maar dan heb je ook wat".

Kwam ik een bruinkleurig plekje tegen in de carrosserie dan werd er onmiddellijk aan gewerkt. Had het ook maar een beetje roest dan sleep ik het schoon tot op het blanke metaal, desnoods tot een gat waar ik weer volledig een flinke degelijke basis had om aan te lassen. Nieuwe basis bouwen, aanhechten en afwerken. Heel opvallend was dat ik de slechte punten zowel links als rechts tegenkwam.  De gaten, het patroon wat er ontstond gaf mij veel inzicht in de bouw van de carrosserie. Wel zoveel dat ik punten aan kon wijzen die er goed uitzagen maar na reinigen een flink gat opleverde. Was er wel blij mee, nu was ik bezig, nu kon het goed gedaan worden en belangrijkste van alles, reductie van de hoeveelheid verassingen. Omdat ik ze links tegenkwam wist ik ook waar ik rechts moest kijken. Zo werd de hele bodem afgewerkt.  Zal je vertellen dat dit echt helemaal geen leuk werk is, voor mij ten minste. Tegelijkertijd kun je de kabels van je testcases weer mooi in orde maken en netjes wegwerken. Je bent er nu toch bezig. En voor Mark? Die? Die lachte, draaide een sigaretje, bakkie koffie en knetterde met grootste nauwkeurigheid de boel weer netjes aan elkaar.

Door het verhaal staan vele foto´s, misschien leer je er van maar sommigen zullen het nooit leren. Dit soort werk hoort nu eenmaal bij een oude auto. Een auto rijden van 17 jaar oud is nu eenmaal veel werk. Één ding is een feit, we zullen er allemaal aan moeten geloven. De carrosserie van de 626 serie (1987-1991) werd nu eenmaal zo gebouwd en als het bij de ene auto zo is dan neem maar van mij aan, bij de andere auto ook.

Mochten er nog vragen zijn naar aanleiding van dit artikel schrijf dan naar: info@mazda626.nl

Hans Peters